ကၽြန္မအေၾကာင္း တေစ့တေစာင္း

နာမည္ကေတာ့ အတိုေကာက္ ေကေက ေပါ့ေလ..။ ခ်န္ကာပူဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးမွာ အလုပ္တစ္ခု လုပ္မဟဲ့ဆိုပီး ရြာကေန တက္လာတာ... အလုပ္မရေသးတာနဲ႔ပဲ ေက်ာင္းေျပးတက္ပီး ေယာင္လည္လည္ ျဖစ္ေနတဲ့သူပါ။ ေက်ာင္းတက္ေနခင္စပ္ၾကား အခ်ိန္အားကလည္း မ်ားသမို႔ ဟိုဘေလာခ့္လည္လိုက္။ ဒီဘေလာခ့္က ခ်က္တာေလးေတြ ငမ္းလိုက္နဲ႔ပဲ ခ်န္ကာပူမွာ ပိုက္ဆံေတြ သံုးေနသူေပါ့.. (ဟီး .... ဒို႔ရြာမွာေတာ့ ဒို႔က သူေ႒းပါ)။ ခုအရြယ္ေရာက္ပီမို႔ ေလာက္ေလာက္လားလား ရည္းစားတေယာက္ေတာ့ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ ရိွပါတယ္...။ မေရာက္ခင္တုန္းကေတာ့ ခ်န္ကာပူကို တကယ္ကို မလာခ်င္ပါဘူး..။ ဒီေရာက္ေတာ့ မီးကလည္း တစ္ေနကုန္လာ .. ။ အဲေတာ့ မီးဖြင့္မိေရာ... ။ အိုး မီးဖြင့္ထားေတာ့ အိုက္လိုက္တာကလြန္ေရာ... တကယ္..တကယ္..။ ကၽြန္မတို႔ဆီမွာက ေကာင္းတယ္ေလ။ မီးကို အခ်ိန္ႏွင့္ေပးဆိုေတာ့ စည္းကမ္းတက်အင္မတန္ရိွတာကလား။ မလာေတာ့ မဖြင့္မိဘူး။ ေဟာ .. အဲေတာ့ .... သဘာ၀ေလေလးနဲ႔ ေနလို႔အလြန္ေကာင္း... ။ (ဒါဆို ရြာျပန္လို႔ေတာ့ မေျပာနဲ႔ေနာ္... ) ဒီမွာ ခ်စ္ဆံုးရိွေတာ့ မျပန္ႏိုင္ေသးဘူးေတာ္ေရ႕။ ဟီး ... အဲလိုေလး ... ျပန္ဖာထားမွျဖစ္မယ္....။ ကၽြန္မရဲ႕ဘေလာခ့္မွာေတာ့ ဘာသာေရးအနည္းငယ္...။ ခ်စ္မႈခ်စ္ရာအနည္းငယ္...။ ဟင္းခ်က္နည္းအနည္းငယ္...။ ကဗ်ာအနည္းငယ္...။ ကာတြန္းအနည္းငယ္...။ ဟာသအနည္းငယ္....။ ဘာသာျပန္ကေမာက္ကမအနည္းငယ္..။ အားလံုး အားလံုး ရသစံုကို အနည္းငယ္စီေပးဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္...။ ဘာလို႕ အနည္းငယ္စီ ျဖစ္ေနရလည္းဆိုေတာ့ကာ... ကၽြန္မသိတာကလည္း အနည္းငယ္မို႔ပါ...။ ေမွ်ာ္လင့္ေသာေန႔ .. ဆိုတာရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ .... ကၽြန္မျဖစ္ခ်င္တာေတြ ... ျဖစ္လာမဲ့ေန႔တစ္ေန႔ကို .. ေမွ်ာ္လင့္ေနတယ္ဆိုတာ... အမွတ္ရေအာင္လို႔ပါ...။ ဘေလာခ့္ရပ္၀န္းမွ ေမာင္ႏွမမ်ား ေႏြးေထြးစြာႀကိဳဆိုၾကမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါေၾကာင္း...။ နားမလည္သည္မ်ားကိုလည္း ေသခ်ာရွင္းလင္းညႊန္ျပၾကမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္မိပါေၾကာင္း...။ ေၾကာင္း .. ေၾကာင္း ....။